24.01.2020 tarihinde saat 20.55’te Sivrice ilçemizde 6,8 büyüklüğünde bir deprem meydana geldi.
Bu deprem şehrimiz de ve Malatya da ciddi hasarlara, can kayıplarına ve bir çok insanımızın yaralanmasına sebep oldu.
Bir çok ilimizde hissedilen bu deprem son yıllardaki en şiddetli depremlerden bir oldu.
Deprem sonrasında bölgede 4 büyüklüğünün üzerinde onlarca deprem meydana geldi.
Yüzlerce artçı deprem meydana geldi.
Depremlerle ilgili bu köşede bir çok yazı yazdım.
Son olarak 1.10.2019 tarihinde Deprem Gerçeği ve Elazığ Durumu başlıklı bir yazı yazmıştım.
Depremler öncesi ve sonrasında yapılması gerekenlerle ilgili uzun uzadıya yazı yazılır.
Bu konuda fikirler yürütülür.
Bunların hiç birine değinmeyeceğim.
Sizlerle deprem sonrası yaşadıklarım ve şahit olduklarım olaylar ve fotoğraflarla ilgili birkaç şeyi paylaşmak istiyorum.
Rabbim o anları tekrar yaşatmasın.
Ölümle,yaşam arasındaki o çizginin ne kadar yakın olduğunu görüyorsun.
Evin eşyalarının ve duvarların üzerine geldiğini ,çıkmakla kalmak arasındaki kararın verilemediği bir çıkmazı yaşıyorsun.
Yakın gibi görüne dış kapının aslında ne kadar uzak olduğunu anlıyorsun.
Kapıdan dışarı çıkınca sevdiklerinin,dostlarının,arkadaşlarının ve diğer insanlarının hayatlarına dair ciddi korku ve endişeler ve acabalar yaşıyorsun.
Hayata dair aldığın her haber aynı anda birden çok duyguyu yaşamanı sağlıyor.
Yaşanan korku ve endişeler bitmek bilmiyor.
Bir anda bu tablonun yüz binlerce insan tarafından yaşandığını,bu afettin her insan üzerinde unutulmaz izler bırakacağını görüyorsun.
Bazı durumlarda ne kadar etkisiz ve çaresiz olduğunu alıyorsun.
Bu sizlere anlatmak istediğim deprem anına ilişkin kısa bir değerlendirme.
İlk geceyi atlatıp gün ağardığında;
Gerek çevrenle gerekse şehrinle ilgili ilk tabloyu daha net görmeye başlıyorsun.
Allah’ım devletimizi sonsuza dek daim eylesin.
İlk saatlerden itibaren yanımızdaydılar.
Benim ertesi gün sokaklarımızda, ülkemizin doğusundan-batısında,güneyinden-kuzeyinden her yöresinden gelen yardım ekiplerini ve kardeşlerimizi görmek çok büyük mutluluk yaşamama sebep oldu.
Sanki bütün Türk halkı buradaydı.
Gelen kardeşlerimiz,en yakını enkaz altında kalmış gibi durup dinlenmeden çalışmalarını anlatacak kelimelere bulamıyorum.
Her depremde bizleri bir birimize yakınlaştıran ve birliktelik duygularını perçinleyen fotoğraflar vardır.
Bu afette de,sevgili kardeşimiz Azize Çelik’in yaşam mücadelesi ve onu kurtarmak için orada çalışan tüm kardeşlerimizi çabası bu depremi anlatacak en iyi fotoğraf oldu.
Mustafapaşa Mahallesi’nde yıkılan 5 katlı apartmanın enkazı altında kalan Azize Çelik ve beraberindekilerin 17 saat sonra kurtarıldı.
Deprem sonrası bir çok kardeşimiz enkaz altında sağ olarak kurtarıldı.
Hiç birimizin unutmayacağı ve bizleri duygulandıran bir fotoğraf var ki hepimizi derinden etkiledi.
Azize kardeşimizin yaşama uzanan o öpülesi elini,oradaki kardeşlerimiz değil tüm Türk halkı tutu.
Öyle bir tutuş ki bizlerin birbirimiz için ne kadar önemli olduğumuzu.
Bizlerin kardeş olduğumuzu,
Etle tırak gibi olduğumuzu,
Ülkemizin bizim vazgeçilmezimiz olduğunu tekrar hatırlattı.
Tüm Türk halkı bir kardeşimizin daha yaşama tutunması için tek yürek oldu.
Şehrimizde olan kardeşlerimiz mücadelesi ile şehir dışında olan kardeşlerimiz dualarıyla yanımızda olduklarından hiç şüphe duymadık.
Bu birlikteliğin ne kadar güçlü olduğunu bugün Tv.ları seyrederken ve sosyal medyayı takip ederken bir kez daha anladım.
ABD.bir basketcimizden,vatanımızın en ücra köşesindeki kardeşlerimizin deprem mağduru bizler için seferber olduklarını duygulanarak izledim.
TV 8 televizyonu nun başlaştığı yardım kampanyasında milyonlarca kardeşimizin bizlere yardım etmek için büyük bir çaba sarf etmelerin görmek beni aşırı mutlu etti.
Ülkemizin her köşesinden milyonlarca insanın bu kış şartlarında bizlere ciddi yardım etmelerini açıklayacak kelime bulamıyorum.
Kurtuluş savaşında atalarımız nasıl birlik ve beraberlik içerisinde mücadele verdiyse,
15 Temmuz da bizler nasıl sokaklarda birlik olduysak,
Bugün tüm Türk halkı, depremde zarar gören kardeşlerinin yaralarını sarmak için birlik olmuş ve mücadele vermektedir.
Türk toplumunu ayakta tutan ve bizi diğer toplumlarda ayıran ve kimsenin açıklayamadığı bu birliktelik ruhunu rabbim sonsuza dek daim kılsın.
Hayır Bildiklerimizde Şer, Şer Bildiklerimizde Hayır Olabilir ...
