Galibiyetten emin olmamıza rağmen, TY Elazığspor –G.Manisaspor karşılaşması için Atatürk Stadyumundaydık. Bizim gibi düşünen istikrarlı taraftar grubu da bahar mevsimindeki bu güzel havada Elazığspor’u yalnız bırakmamışlardı.
Bizlerde çocuk yaşlarda başlayan Elazığspor sevgisi, oğlumuza da aşılansın diye 4.5 yaşındaki Uras Talha Topal ile ilk kez Elazığspor ile buluşturduk. Uras Talha ilk kez geldiği stadyumda bir çok soru sorup zaman zaman beni güldürüp, zaman zaman bu sorularıyla köşeye sıkıştırsa da ayağı uğurlu geldi bordo beyazlı takıma.
Hava güzel, ortam güzel ve galibiyetten emindik.
Küme düşmesi neredeyse kesinleşen ve Elazığ’a 12 kişilik genç ve tecrübesiz bir kadroyla karayoluyla gelen G.Manisaspor karşısında ideale yakın bir kadroyla çıkmasının da aslında çok mantıklı bir tarafı yoktu.
11 futbolcunun tamamı değişsin demiyorum ama araya genç oyuncular bırakılsa, oyunun gidişatına göre de gençler ya da tecrübeli isimler sahaya sürülse daha iyi olurdu.
Alt yapıdan futbolcu yetişmiyor diye her fırsatta haykırırken, formalite maçı dahi olsa bu maçta gençlere şans vermek yerinde bir adım olacaktı.
İdeal kadrosuyla sahaya çıkan Elazığspor’un rakibi karşısında aldığı 8-1’lik skor ise çok şık durmadı açıkçası.
Ne gereği vardı demeden düşünmedim değil hani…
